SENTURK

         SAYIN MEHMET KUZUCU'YA;
       O GÜNLER;

         İman gücünün tavan yaptığı, her gün şehit olabilmek için boy abdesti alınıp , ülkeye insanlığa faydalı olmak için, önce okulların, sonra mahallelerin, şehirlerin açık olması için nöbet tutulan İslam Ahlak Ve Faziletine dayalı sevginin saygının esasının hayat tarzı olduğu, dertlerin de sevginin de elindeki aşın da paylaşıldığı, LEKESİZ GÖLGESİZ TERTEMİZ BİR ADALET İÇİN, DEVLET-İ EBED MÜDDET, NİZAMI ALEM İÇİN, İNSAN HAKLARI İÇİN KISACA ALLAH RIZASI İÇİN ÖLÜMÜ HİÇE SAYAN YİĞİTLER, ALPLER ALPERENLER GAZİ DERVİŞLER'in mükemmel bir teşkilat yapılanması. YENİ BİR MEDENİYET MÜCADELESİ VARDI... 
      Ne kutsal değerlerin arkasına sığınarak, şablonların arkasına sığınarak, şehir şehir bölünerek ben diyeceği, veya bir makam veya menfaat uğruna ben diyerek arkadaşlarını, ülküdaşlarını feda edileceği, onlarla mücadele edildiği cephelerin tek tek feda edildiği bir gün değildi. KENDİLERİNİ BİR ÇETE HALİNE GETİREREK ÇAKALLAŞARAK, KENDİ ARKADAŞLARININ TESLİM ETTİĞİ ALLAHIN MÜLKÜNÜ KENDİ ÇETE MÜLKÜ HALİNE GETİRMEK hiç değildi. SİYASET DE MAKAM UĞRUNA ARKADAŞLARINA HER TÜRLÜ İFTİRANIN ATILARAK TASFİYE EDİLDİĞİ MEÇHULLER YAPISI OLMADIĞI GİBİ, NEYİN MÜCADEDELESİ VERDİĞİ ANLAŞILMAYAN MEÇHULLER HAREKETİ DEĞİLDİ..